In het nieuwe jaar zal ik meer gaan schrijven. Hiervoor ben ik onlangs een opleiding schrijven begonnen. Ik zal korte stukjes schrijven, blogartikelen, poëzie en meer. Een selectie daarvan zal ik op deze blog publiceren. Het zal dan voornamelijk gaan om kunst gerelateerde teksten en poëzie in combinatie met een schildering.
Hieronder een gedicht wat ik vorig jaar schreef en bijbehorende schildering.
Geruststellend groen deinen boomtoppen, zwalken takken zwaar van generfd blad. Schuddend ja en nee het is niet waar.
Binnenkort te zien in de Salon van Arti et Amicitiae, een zeer gevarieerde expositie hedendaagse kunst van Arti kunstenaarsleden.
De Arti Salon is een verkooptentoonstelling.
Opening 6 december 19:00 – 22:00 uur.
Expositie 6 dec 2019 t/m 5 jan 2020.
25, 26 december en 1 januari gesloten.
Beeldende notities in een rastercompositie, het raster als vrije ruimte.
Vanuit het thema van het ‘Ongeziene landschap’ schilderde ik in 2012 een reeks van 35 abstracte werken. De gehele reeks heeft hetzelfde A4 formaat en is geschilderd in eenzelfde kleurtoon blauw. Op Art Fair Re:Rotterdam heb ik de gehele reeks in boekvorm getoond. In de volgorde van schilderingen zie je een verhaal van het ‘Ongeziene landschap’ op steeds andere wijze verbeeld. Deze reeks is min of meer de eerste serie, de eerste aanzet tot ‘grid paintings’ oftewel schilderingen in een rastercompositie.
In mijn schetsboeken tekende ik enige tijd later vele reeksen vormonderzoek in zwart en wit. Om de vormen naast elkaar te zien, te vergelijken en op elkaar in te laten werken, tekende ik ze in rasters. Door het gebruik van zwarte inkt ontstond een totaalbeeld, waarbinnen de vormen elkaar versterken.
Aansluitend op het thema van het ‘Ongeziene landschap’ werkte ik in 2015 als artist in residence bij het Van GoghHuis in Zundert aan een grote inkttekening. Mijn werk gedurende mijn artist in residence had als thema ‘Slechts grond en lucht’ en was geïnspireerd op een citaat van Vincent van Gogh.
De inkttekening (150 x 300 cm) bestaat uit 28 regels van 20 maal ‘grond en lucht’. Waarbij elke figuur bestaat uit een onderdeel grond en een onderdeel lucht, welke zich tot elkaar verhouden. De herhaling van deze abstracte grond-lucht schilderingen, in totaal 560, zijn als de momentopnamen van een veranderlijk landschap en een wisselende perceptie van dat landschap. Alle regels samen vormen een geheel, waarbij de vormen van grond en lucht visueel verband met elkaar aangaan en inwisselbaar worden. Wat grond is kan evengoed lucht zijn of omgekeerd. Het zijn abstracties welke doen denken aan hiërogliefen of symbolen. Als taaltekens verwijzen ze naar een oneindig landschap, wat met de waarneming meebeweegt.
Schilderen als taal met abstracte taaltekens.
Door de compositie van het rooster, de opdeling van het vlak, is het een andere manier van schilderen dan in een totaalcompositie. Het is een opeenvolging van concentratiepunten, van kleine schilderingen welke samen een geheel vormen.
Handwerken deed ik al van jongs af aan, maar mijn eerste textiele werk maakte ik in 2006. Toen had ik nog niet het idee dat werken met textiel een onderdeel van mijn werk zou gaan uitmaken. Het was vooral het plezier wat ik erin had, waardoor ik steeds vaker met stof en garens ging werken.
In 2009 maakte ik voor het eerst een jurk naar eigen ontwerp, Jurk 1, later volgden Jurk 2, 3, 4 en meerdere beschilderde en geborduurde hemden. Vervolgens ontstonden de gehaakte maskers en kostuums en diverse ruimtelijke textiele objecten, zoals verscheidene hangende benen.
Interessant is hoe al deze verschillende werkwijzen, materialen en ook onderwerpen in het textiel werk zich in de loop der jaren zijn gaan verhouden met het schilderen.
Schilderen is voor mij de hoofdzaak, maar de vele mogelijkheden van het werken met verschillende soorten technieken en materialen is een verrijking.
Dutch Artsy Souls is een kunstblog van Kristin van der Veen. In 2017 begon Kristin met het verzamelen van werk van Nederlandse kunstenaars op haar Instagram account. Daarnaast toont ze op haar website Dutch Artsy Souls vele foto’s van kunstwerken en ateliers (Studio Vibes) met begeleidende teksten over diverse Nederlandse kunstenaars. Naast haar blog, die heel regelmatig wordt geüpdatet, heeft Kristin een grote passie voor fotografie en collages.
Wandtapijt met reliëf gemaakt van jute behang, verschillende soorten stof, beschilderd canvas, haakwerk, kralen, vulmateriaal en ijzerdraad. Afmeting 41 x 30 x 6 cm. 2019.
Wat er ook staat het ritme roert en geeft de maat.
Door de antistrofe langs sextet en octaaf met de prince naar de pointe dwars door het enclave.
2012 – FSS
Vormgeven in woord en beeld, vorm-geven, ver-woorden en ver-beelden. Verbeelden – iets tot beeld maken – kan met verf en kleur, stof en wol en in zin en woord. Soms maak ik daar een combinatie van in tekst, poëzie, titel, textiel, tekening, schilderij.
acryl op papier, 210 x 297 mm. 250 g. 2019.
De paden blijven liggen vol blubber. Waar zolen in zoenen kruipt later het schemer zwart in schors omhoog.
Het schilderij als kader, het welbekende idee van het raam met zicht op een andere werkelijkheid. Het schildersdoek is een raamwerk, een kader waarbinnen de compositie valt. Het formaat is bepalend voor de compositie, bepalend voor het beeld.
Een werkelijkheid in een werkelijkheid in een werkelijkheid.
Ik schilder een kader binnen het kader van het schilderij.
Kijk het is niet wat het lijkt, een werkelijkheid in een werkelijkheid in een werkelijkheid.
Het kader als openingszin
Ik schilder een kader als eerste opzet, als een literaire openingszin, als een incipit. “Er was eens…” zegt het kader, “hoe het allemaal begon...” en “het verhaal gaat…”.
Een kader als introductie op en een context voor het schilderij, in beeld en betekenis.
Het perspectivisch afbeelden van de wereld als landschap is een akt van bevrijding en verzelfstandiging van het individu, scherper gezegd: het is door één en dezelfde beweging dat het individu zich als autonoom subject poneert én de wereld als landschappelijke ruimte verschijnt.
Citaat uit Filosofie van het landschap van Ton Lemaire.
Plein air tekening met oliepastels op papier (Zuid Frankrijk, 2018):
De vraag is of het landschap er nog is, als het lichaam er niet meer is? ‘Your body is your perspective‘, gebonden aan tijd en plaats.
Het landschappelijke is een vergezicht of een mistige overgang tussen hemel en aarde. Het – al of niet zijn – bevindt zich op de grens van de horizon, erop, eronder of erboven. Soms is er helemaal geen horizon en is het meer een kwestie van gesloten of open, gevangen of vrij zijn.
